* * *
czujesz chłód
ludzkie to serca
przesłonięte wilgocią oczy
usta zmrożone w kryształek lodu
bose stopy broczące w śniegu
wydeptują szlak topniejących miłości
wokół coraz zimniej i zimniej
nieczułość wyparła dostawy ciepła
ludzkie to serca
chłód czujesz
(C) Rena Starska, 29/10/2014
Chłód.
Wszechobecny.
Pochylają się nad grobami obgadując sąsiadkę, bo przyniosła dziś mały wianek. Nie stać jej było na większy. W domu do wykarmienia kilka małych istot, ale przyszła, bo nie wyobrażała sobie, by mogło być inaczej.
Ten pomnik jest taki słaby... Patrz! Już rok od pochówku, a nadal tylko ziemia.
To niewiarygodne, że skupiają uwagę nie tam, gdzie powinni.
Spójrz jeden z drugim, jedna z drugą w niebo.
Pomyśl o świętości, unieś się ponad Twoje materialne wyobrażenie o szczęściu. Świętość budzi się nawet w bosych stopach związanych rzemieniem... W dłoniach bez brylantów, ale za to jakie brylanty w oczach pełnych miłości.
Człowieku zajrzyj w głąb swojego serca, czy ono tam jeszcze jest?
Nagim się rodzisz i takim odejdziesz.
Będziesz światłem jeśli masz w sobie światło.
Pomyśl o tym...
W zadumie. W Dniu Wszystkich Świętych... Ocal siebie.
Pozdrawiam Wszystkich Żywych z Salonu24.
_____________________________
Fotografia Art. Patty Maher / z sieci
